Op de commissievergadering op 9 december jl. over het budget 2010 noemde burgemeester Stany De Rechter de onlangs verhoogde belasting op drinkwater geen belasting maar een retributie.
Het is de bijdrage van de bevolking voor de zuivering van het afvalwater, de zogenaamde saneringsbijdrage. Met het oog op het afsluiten van een RIOP (*) moet men de maximum bijdrage heffen. Ook als er nog geen RIOP is gaan de ontvangsten volledig naar aanleg van nieuwe rioleringen.
Dat kan allemaal wel zijn, merkte ik op, maar de aanleg van rioleringen worden momenteel betaald (het niet gesubsidieerde deel) via de gemeentebelastingen. Niet waar, zei de burgemeester, belastinginkomsten zijn gewone inkomsten en die kunnen niet gebruikt worden voor buitengewone uitgaven. Voor buitengewone uitgaven worden buitengewone inkomsten gebruikt, bijvoorbeeld door leningen. Mijn reactie hierop was dat de aflossing van die leningen dan toch met gewone inkomsten gebeurt. Onze burgemeester rekende daarop wat uit het hoofd en schatte die kost op een honderdduizend frank per jaar. Zo goed als niets dus.
Inderdaad. Maar de volgende twintig jaar ook. En volgend jaar sluiten we weer een nieuwe lening af voor nieuwe rioleringen. En de jaren daarna ook....
En daarbij, als het toch bijna niets opbrengt... Waarom doet men het dan?
In ieder geval zit men vandaag opnieuw in de zakken van de mensen en die extra bijdrage wordt door niets gecompenseerd.
(*) Overeenkomst tussen de gemeente en de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW), waarbij deze de uitbreiding van het rioleringsnet voor zijn rekening neemt. De vergoeding gebeurt via de gemeentelijke drinkwaterbelasting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten