Indertijd schreef Erasmus zijn Lof der Zotheid. In dat boek hekelde en stak hij de draak met de gang van zaken in de toenmalige samenleving. Moest hij nu terugkomen met de groene verdwazing in het vizier, zou hij beslist vingers en duimen aflikken en aan een tweede uitgave van zijn Lof der Zotheid beginnen. Gegarandeerd met meer succes. Want hoe men het ook draait of keert, met de groenen kan de “zotheid “niet op.
Dat laatste wordt nog maar eens bewezen door de Groen! schepen Hugo Leroux van Diepenbeek. De gemeente wil er een groot stuk gaan onteigenen om de bedreigde boomkikker een “mooie” plaats te geven om te leven. Gaat het in Stekene over een paar duizend vierkante meter voor een kamsalamander, in Diepenbeek gaat het om 110 hectare. De reacties in de gemeente Diepenbeek laten zich dan ook raden : van stomme verbazing tot woede.
Veel inwoners zien hun geliefde achtertuin onteigend worden. Een slachtoffer van deze groene verdwazing: “Te gek voor woorden. En zeggen dat ik hier net nog een vijvertje aangelegd heb, speciaal voor kikkers. Nu zou de gemeente dat zomaar afpakken, voor een kikker. Als dat doorgaat moet ik ook mijn stallen afbreken want die staan dan in natuurgebied”. Leroux wordt terecht verweten een groene fundamentalist te zijn, maar de groene schepen komt daar niet van onder de indruk. De plannen moeten doorgaan. Hij voelt zich onbedreigd als enig verkozene van Groen! Precies die ene zetel die het bestuur nodig heeft om een meerderheid te vormen. In Diepenbeek kan men zijn leute op met deze groene “opkikker” in het gemeentebestuur. Daar zal men in het vervolg wel tweemaal nadenken om een meerderheid te vormen men Groen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten