23 februari 2010

Spreidingsplan asielzoekers

De huidige golf van regularisering van asielzoekers werd doorgedrukt door een federale regering, waarin aan Vlaamse kant geen meerderheid is. Binnen die regering waren het vooral de Franstalige partijen cdH en PS die met hun klassiek geworden chantagetactieken de massale regularisering van illegalen hebben afgedwongen. Met dat beruchte spreidingsplan moet Vlaanderen 88 % van de asielzoekers opvangen tegen 12 % voor Brussel en Wallonië. Deze regularisatieprocedure werd door de Raad van State vernietigd, maar de Franstaligen hebben al aangekondigd dat zij er toch mee zullen doorgaan. In de onwettelijkheid dus. Aan Vlaamse kant bestond er helemaal geen maatschappelijk draagvlak voor die massale regularisaties. Het was een puur Franstalige constructie. Maar de Franstaligen zijn wel hypocriet en cynisch genoeg om de financiële en maatschappelijke lasten van die regularisatieoperatie grotendeels op Vlaanderen af te schuiven. Met een boutade kan men zeggen dat de Walen tienduizenden asielzoekers binnenlaten en dat de Vlamingen ervoor moeten betalen.

“Steden en gemeenten zijn de dupe van federaal beleid” schreef Patrick Van de Perre in de Gazet van Antwerpen van 10 december 2009. “Ons land heeft nog steeds te kampen met overvolle opvangcentra omdat de procedures te lang blijven aanslepen. En waarom aanvaardt België nog steeds asielzoekers uit andere EU-landen? Landen die toch de nodige garantie op democratie zouden moeten bieden, aangezien ze deel uitmaken van het verenigd Europa? En zo kunnen we nog wel even verdergaan.

Zoals alle Vlaamse provincies krijgt ook Oost-Vlaanderen (13,20% van de totale Belgische bevolking) naar verhouding veel te veel asielzoekers toegewezen (17,79% van het totaal aantal asielzoekers dat geplaatst wordt), met uitschieters in Zottegem (77 asielzoekers), Evergem (61), Kruishoutem (55), Lochristi (54), Maarkedal (53), Brakel (52), Nazareth (44), Erpe-Mere (43), Merelbeke (40) en Zulte (40). Vijf gemeenten in de buurt van Gent nemen samen op de koop toe evenveel asielzoekers op als heel de Waalse provincie Henegouwen (2,70%). Het was dan ook niet verwonderlijk dat diverse gemeente- en OCMW -besturen recent aan de alarmbel trokken om deze wantoestand aan te klagen.Van dit beleid of beter het gebrek eraan ,worden uiteindelijk de steden en gemeenten de dupe.” Het was dan ook niet verwonderlijk dat diverse gemeente- en OCMW - besturen recent aan de alarmbel trokken om deze wantoestand aan te klagen. Ook Stekene krijgt zijn deel van dit wanbeleid: 25 asielzoekers. Om al deze redenen vroeg ons OCMW- raadslid, Ivo de Cock, te protesteren bij de overheid over deze ongelijke verdeling van asielzoekers. Volgende motie werd ter ondertekening voorgelegd:

De OCMW- raad van Stekene is bijzonder ontstemd over het zogenaamde “spreidingsplan 42” waarbij Vlaanderen 88% van de asielzoekers moet opvangen. De OCMW - raad vraagt de Vlaamse regering een belangenconflict in te roepen tegen dit spreidingsplan en tegelijk roept de OCMW - raad het federaal parlement op om de staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie Philippe Courard (PS) inzake het “spreidingsplan42” terug te fluiten en een eerlijke verdeelsleutel af te dwingen voor de spreiding van asielzoekers tussen Vlaanderen, Brussel en Wallonië.
Namens de OCMW- raad van Stekene

Na afloop van de OCMW -vergadering bleken slechts twee dapperen de motie ondertekend te hebben, ons raadslid en Herman De Hertogh van de CD&V. De Gemeentebelangen gaven niet thuis. Deze partij, die denkt de gemeentelijke belangen hoog in het vaandel te dragen, gaf verstek. Wij hadden ook niets anders verwacht van de Gemeentebelangen: Fons Dhollander had het altijd over de eigenbelangen als hij sprak over Gemeentebelangen.

Geen opmerkingen: